Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Ζήλεια

Ο ζηλιάρης άντρας

Εικόνα
  Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα σας μιλήσω για τον άντρα που ζηλεύει.  Η ζήλια στον άντρα, όταν υπερβαίνει τα όρια του αναμενόμενου, αποτελεί ψυχοπαθολογική εκδήλωση με βαθιές ψυχοδυναμικές ρίζες. Δεν πρόκειται απλώς για ένδειξη ανασφάλειας· πρόκειται για έκφραση ενδοψυχικών συγκρούσεων που συχνά ανάγονται σε πρώιμα βιώματα και σχέσεις αντικειμένου. Ο ζηλότυπος άντρας είναι συχνά καθηλωμένος στο οιδιπόδειο σύμπλεγμα. Η φαντασίωση της απώλειας του αγαπημένου προσώπου προς έναν ισχυρότερο «αντίζηλο» ανασύρει αρχαϊκές συγκρούσεις με την πατρική φιγούρα και ενεργοποιεί πρωτογενείς φόβους αντικατάστασης. Η σύντροφός του γίνεται μητρικό υποκατάστατο, και ο «άλλος άντρας» συμβολίζει το αρχέγονο τραύμα του αποκλεισμού. Παράλληλα, η ζήλια συχνά έχει τις ρίζες της σε τραύματα εγκατάλειψης. Ένας άντρας που μεγάλωσε με ασυνεπή ή απούσα μητρική παρουσία αναπτύσσει έντονη ανάγκη ελέγχου του ερωτικού αντικειμένου. Η πιθανότητα εγκατάλειψης βιώνεται όχι απλώς ως συναισθηματική απώλε...
Διάβασε ή 🎧 άκουσε το άρθρο

Δεν χρειάζεται να ζηλεύω

Εικόνα
Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα προσπαθήσω να σε κάνω να μην ζηλεύεις. Η ζήλεια...Μπορεί να εμφανιστεί την ώρα που σκρολάρω ανέμελα, όταν βλέπω ένα χαμόγελο που φαίνεται πιο λαμπερό από το δικό μου. Μια επιτυχία που εύχομαι να είχα πετύχει. Μια ζωή που μοιάζει ευκολότερη, πιο όμορφη, πιο… “τέλεια”. Κι ας ξέρω βαθιά μέσα μου πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Η ζήλεια με κάνει να ξεχνάω. Ξεχνάω ποια είμαι, τι έχω καταφέρει, τι σημαίνει να είμαι εγώ. Ξεχνάω ότι οι ζωές των άλλων που μοιάζουν αβίαστες είναι γεμάτες σιωπηλές προσπάθειες, αγώνες που δεν φαίνονται, δάκρυα που δεν δημοσιεύονται. Κανείς δεν δείχνει το παρασκήνιο, μόνο τη σκηνή. Συγκρίνω, λοιπόν, το αληθινό μου με το φιλτραρισμένο τους. Και αυτό είναι πάντα άδικο. Για μένα. Κάθε φορά που νιώθω να με αγγίζει αυτό το συναίσθημα, προσπαθώ να σταθώ λίγο πιο ήσυχα μέσα μου. Να παρατηρήσω. Να αναρωτηθώ: "Τι ακριβώς ζηλεύω; Την εικόνα ή την ουσία;" Κι αν είναι κάτι που πραγματικά θαυμάζω, τότε ίσως δεν είναι ζήλεια ...
Διάβασε ή 🎧 άκουσε το άρθρο

Η ζήλεια ως υπαρξιακή αποδιοργάνωση

Εικόνα
Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα σας πω λίγα λόγια για το πώς η ζήλεια δεν είναι απλώς ένα συναίσθημα, αλλά κάτι πιο βαθύ και σκοτεινό,είναι μια πληγή που αιμορραγεί σιωπηλά, βαθιά μέσα στο ασυνείδητο.  Ο άνθρωπος που  βιώνει τη ζήλεια,δεν παρατηρεί απλώς τη ζωή του άλλου· εγκαταλείπει τη δική του. Εγκαταλείπει την εξέλιξή του, την προσωπική του φροντίδα, την ψυχική του καλλιέργεια, γιατί η ψυχή του είναι πια απασχολημένη με τη σύγκριση, με τη βαθύτερη –και συχνά ανεξομολόγητη– πεποίθηση πως "ο άλλος είναι καλύτερος, άρα εγώ είμαι ελλιπής".Η ζήλεια είναι το παιδί ενός τραύματος που δεν αγαπήθηκε όταν το είχε ανάγκη. Ένας ενήλικας που υποφέρει από ζήλεια παλινδρομεί σε εκείνη την παιδική φωνή που κάποτε ένιωσε αόρατη, ασήμαντη, ανεπαρκής. Η ψυχή του διασπάται ανάμεσα στην ανάγκη να θαυμάσει τον άλλον και στον φόβο ότι ο άλλος απειλεί την ύπαρξή του. Μέσα του, μια ασυνείδητη διεργασία εξιδανίκευσης και απαξίωσης παίρνει τη μορφή εσωτερικής καταιγίδας. Αντί να στραφεί προ...
Διάβασε ή 🎧 άκουσε το άρθρο

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Αλήθεια για τον «Εραστή» και τον «Ερωμένο» στην Αρχαία Ελλάδα.

Εικόνα
  Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα σας μιλήσω για το πώς αντιμετωπιζόταν η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα και τι ακριβώς σήμαινε η σχέση ανάμεσα στον «εραστή» και τον «ερωμένο». Μέσα από ιστορικές πηγές και νόμους της εποχής θα δούμε ότι η κοινωνία ήταν ιδιαίτερα αυστηρή, ενώ ο ρόλος του «εραστή» δεν είχε καμία ερωτική διάσταση, αλλά ήταν καθαρά παιδαγωγικός, σαν μέντορας ή προστάτης που βοηθούσε τον νέο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Στην Ελλάδα των τελευταίων χρόνων υπάρχει ενδιαφέρον για την πραγματική εικόνα της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας και τις αξίες της. Πολλοί μελετητές προσπαθούν να ξεκαθαρίσουν παρεξηγήσεις γύρω από τα ήθη των προγόνων μας και ειδικά γύρω από το θέμα της ομοφυλοφιλίας. Παρά τις σύγχρονες αντιλήψεις, τα στοιχεία δείχνουν ότι στην αρχαία Ελλάδα η ομοφυλοφιλία δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτή και δεν γινόταν ανεκτή από τη νομοθεσία. Μεγάλο μέρος της σύγχρονης παρεξήγησης προέρχεται από την κακή ερμηνεία των λέξεων «εραστής» και «ερώμενος» στα αρχαία κ...
Διάβασε ή 🎧 άκουσε το άρθρο

Διοτίμα

Εικόνα
  Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα σας μιλήσω για μια γυναίκα που θαυμάζω πολύ και έχω γνωρίσει μέσα από τα βιβλία.  Η Διοτίμα, δηλαδή «αυτή που τιμά τον Δία», ήταν μια σοφή γυναίκα και ιέρεια από τη Μαντίνεια της Αρκαδίας. Ο Πλάτωνας, στο έργο του Συμπόσιον, παρουσιάζει τον Σωκράτη να ομολογεί ότι δεν κατέχει μόνος του τη γνώση για τον Έρωτα, αλλά την έμαθε από τη Διοτίμα. Εκείνη δεν ήταν απλώς ιέρεια, αλλά φιλόσοφος, γνώστρια της αριθμοσοφίας και της γεωμετρίας — όπως λέει ο Ξενοφώντας, «δεν ήταν άπειρη των δυσνόητων διαγραμμάτων». Μάλιστα, είχε κάνει τον καθαρμό των Αθηναίων μετά τον μεγάλο λοιμό του 429 π.Χ. Η πιο ξεχωριστή της διδασκαλία είναι ο φιλοσοφικός μύθος της γέννησης του Έρωτα, που αποκαλύπτει πως ο έρωτας δεν είναι μόνο πάθος, αλλά δύναμη φιλοσοφική και δημιουργική. Όταν γεννήθηκε η θεά Αφροδίτη, οι θεοί έκαναν μεγάλη γιορτή. Εκεί βρέθηκε και η Πενία, προσωποποίηση της φτώχειας, που βλέποντας τον Πόρο (την προσωποποίηση της εξυπνάδας και της επινοητικότητ...
Διάβασε ή 🎧 άκουσε το άρθρο