Πότε είναι χρήσιμη η ενοχή;



Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα σας μιλήσω για το συναίσθημα που νιώθουμε όταν δεν είμαστε καλά με τον εαυτό μας. Όταν κάτι το έχουμε κάνει λάθος.. θα σας μιλήσω, λοιπόν, για την ενοχή...

Η ενοχή, λοιπόν, είναι ένα από αυτά τα συναισθήματα που μας κάνουν να νιώθουμε περίεργα, σαν ένα μικρό βάρος στην καρδιά μας. Όλοι την έχουμε νιώσει, κάποια στιγμή, και δεν είναι πάντα εύκολο να την καταλάβουμε ή να την διαχειριστούμε. Τι είναι λοιπόν η ενοχή; Μπορούμε να πούμε πως είναι η εσωτερική φωνή που μας λέει ότι κάναμε κάτι λάθος, ότι πληγώσαμε κάποιον ή ότι δεν ήμασταν όσο καλοί θα έπρεπε. Είναι ένα είδος συναίσθησης, μια «κόκκινη σημαία» που μας δείχνει πως πρέπει να προσέξουμε τη συμπεριφορά μας.


Η ενοχή δεν είναι κακή από μόνη της. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ χρήσιμη όταν μας βοηθάει να διορθώσουμε τα λάθη μας. Για παράδειγμα, αν φερθούμε άσχημα σε έναν φίλο ή σε ένα μέλος της οικογένειας, η ενοχή μας ωθεί να ζητήσουμε συγγνώμη και να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι. Είναι σαν ένας εσωτερικός οδηγός που μας κάνει να εξελισσόμαστε και να γινόμαστε πιο ευαίσθητοι στους άλλους. Χωρίς ενοχές, ίσως να μην καταλαβαίναμε πόσο σημαντική είναι η συμπόνια και η ευθύνη απέναντι σε αυτούς που αγαπάμε.


Αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά. Όταν η ενοχή γίνεται υπερβολική ή συνεχίζει να μας βασανίζει χωρίς λόγο, τότε σταματά να είναι χρήσιμη και γίνεται βάρος. Τότε μας κρατάει πίσω, μας κάνει να νιώθουμε άχρηστοι ή άσχημοι, και μπορεί να επηρεάσει την αυτοεκτίμησή μας. Είναι σαν να κουβαλάμε μια βαριά πέτρα στην καρδιά, που δεν μας αφήνει να προχωρήσουμε. Κι αυτό δεν πρέπει να το επιτρέπουμε στον εαυτό μας.


Η πρόκληση είναι να ξεχωρίζουμε πότε η ενοχή μας βοηθάει και πότε μας καταστρέφει. Όταν καταλάβουμε ότι κάναμε λάθος, να το αναγνωρίζουμε και να ζητάμε συγγνώμη, αλλά μετά να συγχωρούμε τον εαυτό μας και να μαθαίνουμε από το λάθος μας. Η ζωή δεν είναι τέλεια και όλοι κάνουμε λάθη — αυτό που μετράει είναι να μην κολλάμε σε αυτά, αλλά να προχωράμε πιο σοφοί και πιο δυνατοί.


Η ενοχή, λοιπόν, είναι σαν ένας μικρός φρουρός μέσα μας. Χρειάζεται φροντίδα και προσοχή. Όταν τη σεβόμαστε και την ακούμε σωστά, μας βοηθάει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Όταν την αφήνουμε να μας κυριεύσει, τότε γίνεται τοξική. Η ισορροπία αυτή είναι το κλειδί για να ζούμε ελεύθεροι και ήρεμοι με τον εαυτό μας.

🎧 Άκουσε το άρθρο: «Πότε είναι χρήσιμη η ενοχή;»
👉 Άνοιξέ το στο Spotify

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Αλήθεια για τον «Εραστή» και τον «Ερωμένο» στην Αρχαία Ελλάδα.

Διοτίμα