Ο φόβος για τον πόλεμο.
Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα προσπαθήσω να σας κάνω μια αναλυτική ψυχολογική προσέγγιση για τον φόβο μας απέναντι στο ενδεχόμενο ενός πολέμου.
Ο φόβος του πολέμου αποτελεί μια σύνθετη ψυχολογική εμπειρία, η οποία κινητοποιεί ταυτόχρονα βιολογικούς, γνωσιακούς, συναισθηματικούς και κοινωνικούς μηχανισμούς. Δεν περιορίζεται σε μια απλή ανησυχία· αφορά μια υπαρξιακή απειλή που διαταράσσει την αίσθηση ασφάλειας, σταθερότητας και προβλεψιμότητας. Όταν το άτομο εκτίθεται σε πληροφορίες για πιθανή σύγκρουση, ενεργοποιείται έντονα ο νευροβιολογικός μηχανισμός άγχους και αυξάνεται η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη, ενισχύεται η λειτουργία της αμυγδαλής και περιορίζεται η ρυθμιστική ικανότητα του προμετωπιαίου φλοιού. Το αποτέλεσμα είναι υπερεγρήγορση, διαταραχές ύπνου, έντονη σωματική ένταση και δυσκολία συγκέντρωσης.
Παράλληλα, ο φόβος ενισχύεται από γνωσιακές διεργασίες όπως καταστροφολογία, υπεργενίκευση, υπερεκτίμηση του κινδύνου και χαμηλή ανοχή στην αβεβαιότητα. Η συνεχής έκθεση σε αντιφατικές ή δραματοποιημένες πληροφορίες δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο νοητικών εικόνων και σεναρίων, που επιτείνουν την αίσθηση απειλής. Ο πόλεμος, ως έννοια και πιθανότητα, αμφισβητεί θεμελιώδεις ψυχολογικές ανάγκες: την ασφάλεια, τη συνέχεια της ζωής, την ύπαρξη νοήματος και την πεποίθηση ότι ο κόσμος αποτελεί έναν σχετικά σταθερό χώρο.
Η εμπειρία αυτή δεν διαμορφώνεται μόνο σε ατομικό επίπεδο. Επηρεάζεται από κοινωνικές αφηγήσεις, συλλογική μνήμη, οικογενειακές εμπειρίες και τον τρόπο με τον οποίο το περιβάλλον αντιδρά. Σε περιόδους κοινωνικής αστάθειας, ακόμη και χωρίς άμεσο κίνδυνο, ενισχύεται η συλλογική ανησυχία και διαχέεται στο άτομο ως επιπρόσθετο ψυχικό φορτίο.
Ο ρόλος της ψυχοθεραπεύτριας, είναι να βοηθήσει το άτομο να κατανοήσει ότι η αντίδρασή του είναι φυσιολογική και αναμενόμενη. Η παρέμβαση εστιάζει στη ρύθμιση του άγχους, στην αναδόμηση των δυσλειτουργικών σκέψεων, στη διάκριση ρεαλιστικού κινδύνου από καταστροφικές προβολές και στην ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας. Τεχνικές γείωσης, σταθερές ρουτίνες, αξιόπιστη ενημέρωση, ενδυνάμωση κοινωνικών δεσμών και καλλιέργεια νοήματος συμβάλλουν στη μείωση της αίσθησης αδυναμίας. Ο θεραπευτικός χώρος λειτουργεί ως σταθερό σημείο, όπου το άτομο μπορεί να ανακτήσει τον έλεγχο, να επεξεργαστεί τον φόβο και να αναπτύξει τρόπους προσαρμογής απέναντι στην αβεβαιότητα.
Ο φόβος του πολέμου δεν εξαφανίζεται με απλές διαβεβαιώσεις. Μπορεί όμως να μεταμορφωθεί σε πιο διαχειρίσιμη εμπειρία, όταν το άτομο υποστηρίζεται κατάλληλα και αποκτά τα εργαλεία να σταθεί ψυχικά σταθερό, ακόμη και μπροστά σε έναν κόσμο που μοιάζει αβέβαιος. Κι εκεί, η επαγγελματική παρουσία ενός ειδικού, μπορεί να γίνει καταλυτική για την επαναφορά της εσωτερικής ασφάλειας.
👉 Άνοιξέ το στο Spotify
@anthisouvatzoglou #ανθησουβατζογλου #αρθραγιατηνψυχαναλυση #freud #ψυχολογια ♬ оригинальный звук - ahmediyar_guitar
