Freud, Ferenczi, Laplanche για το τραύμα στην ψυχανάλυση.
Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα ήθελα να μιλήσουμε για κάτι που όλοι, λίγο ή πολύ, έχουμε συναντήσει στη ζωή μας...το τραύμα .Και όταν λέμε τραύμα, δεν εννοούμε μόνο ένα δύσκολο ή βίαιο γεγονός. Το τραύμα είναι κάτι πιο βαθύ,είναι μια εμπειρία που ξεπερνά τις δυνάμεις μας να την αντέξουμε και να την επεξεργαστούμε εκείνη τη στιγμή. Μένει μέσα μας σαν ένα αποτύπωμα που δεν κλείνει, και συχνά επιστρέφει, όχι μόνο με αναμνήσεις αλλά και με συμπτώματα, φόβους ή δυσκολίες στις σχέσεις μας.
Ο Freud, ο πατέρας της ψυχανάλυσης, μίλησε για το τραύμα ως μια "υπερχείλιση διέγερσης". Ένα γεγονός δηλαδή τόσο έντονο που το Εγώ μας δεν προλαβαίνει να το διαχειριστεί. Αυτό που δεν μπορεί να επεξεργαστεί, επιστρέφει με τη μορφή επαναλήψεων στα όνειρα, στις φοβίες, στη συμπεριφορά μας. Με άλλα λόγια, το τραύμα δεν ανήκει μόνο στο παρελθόν αλλά ζει στο παρόν μαζί μας.
Από την άλλη Ο Ferenczi, ένας από τους συνεργάτες του Freud, πρόσθεσε μια πολύ ουσιαστική διάσταση σε αυτή την ερμηνεία του Freud . Είπε πως το τραύμα δεν είναι μόνο το ίδιο το γεγονός, αλλά και το πώς ανταποκρίνεται το περιβάλλον μας σε αυτό. Ένα παιδί που βιώνει κάτι δύσκολο μπορεί να τραυματιστεί βαθύτερα όχι τόσο από το γεγονός, αλλά από την έλλειψη στήριξης ή, ακόμα χειρότερα, από την προδοσία της εμπιστοσύνης του από τον ενήλικα. Η σιωπή ή η άρνηση του Άλλου μπορεί να γίνει το πιο τραυματικό κομμάτι.
Αργότερα, ο Jean Laplanche εισήγαγε μια καινούργια οπτική. Μίλησε για τα "αινιγματικά μηνύματα" που το παιδί λαμβάνει από τον ενήλικα. Μηνύματα γεμάτα νοήματα που το παιδί δεν μπορεί να καταλάβει και να τακτοποιήσει. Αυτά τα ακατανόητα στοιχεία εγγράφονται μέσα του σαν μικρά τραύματα, τα οποία αργότερα, μέσα από την ανάλυση, αναζητούν μια μετάφραση, μια κατανόηση.
Βλέπουμε λοιπόν ότι το τραύμα δεν είναι μια στιγμιαία πληγή. Είναι κάτι που επανέρχεται, μας ακολουθεί και ζητάει χώρο για να ειπωθεί. Η ψυχανάλυση μάς προσφέρει αυτόν τον χώρο. Στη θεραπευτική σχέση, το τραυματικό γεγονός μπορεί να αποκτήσει φωνή, να βρει μάρτυρα εκεί που κάποτε δεν υπήρξε. Δεν εξαφανίζεται, αλλά μπορεί να μεταμορφωθεί , από μια βουβή πληγή σε ένα κομμάτι της ιστορίας μας που έχει νόημα.
Και εκεί ακριβώς βρίσκεται η ελπίδα. Το τραύμα δεν είναι μόνο η μνήμη του πόνου. Μπορεί να γίνει και αφετηρία αυτογνωσίας, δύναμης και, συχνά, δημιουργικότητας.
👉 Άνοιξέ το στο Spotify
Σχετικά άρθρα
@anthisouvatzoglou ολόκληρο το άρθρο για το τραύμα link in bio #anthisouvatzoglou #αρθραγιατηνψυχαναλυση #laplanche #freud #ferenczi ♬ Chi mai - Ennio Morricone
