Οι φορές που δεν τα καταφερνουμε

 

Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα σας μιλήσω για κάτι που όλοι γνωρίζουμε. Την αποτυχία μετά από πολλή προσπάθεια.
Υπάρχουν φορές που, ενώ έχουμε προχωρήσει, έχουμε χτίσει, έχουμε καταφέρει πολλά, ξαφνικά μέσα σε μια στιγμή όλα μοιάζουν να γκρεμίζονται. Είναι οι στιγμές που "ρίχνουμε το γάλα". Όχι το πραγματικό, αλλά το συμβολικό. Το γάλα που κουβαλούσαμε προσεκτικά, με κόπο, με περηφάνια, με πίστη πως θα φτάσουμε μέχρι το τέλος χωρίς απώλειες. Κι όμως, το ποτήρι γλιστράει απ’ τα χέρια μας, και μένουμε να κοιτάμε κάτω, απογοητευμένοι, θυμωμένοι ίσως, με μια φράση να αντηχεί μέσα μας: "Μα πώς; Αφού τα είχα καταφέρει…"

Κι όμως, αυτές οι στιγμές έχουν μια βαθύτερη σημασία. Δεν είναι πισωγύρισμα, είναι υπενθύμιση της ανθρώπινης φύσης. Είναι η πραγματικότητα που έρχεται να μας πει πως η τελειότητα δεν είναι προορισμός, αλλά ψευδαίσθηση. Ότι η πρόοδος δεν είναι γραμμή ευθεία, είναι κύκλος, είναι σπειροειδής, είναι ένα συνεχές πήγαινε και έλα ανάμεσα στο "κατάφερα"και στο "ξαναπροσπαθώ".

Όταν "ρίχνουμε το γάλα", αυτό που στην ουσία συμβαίνει είναι πως μας δίνεται η ευκαιρία να ξανασυναντηθούμε με τον εαυτό μας χωρίς τα στολίδια των επιτευγμάτων. Εκεί, μέσα στην αποτυχία, αποκαλύπτεται ο πραγματικός μας πυρήνας, αυτός που μπορεί να πενθήσει, να θυμώσει, να νιώσει ντροπή, αλλά και να αντέξει. Γιατί η ανθεκτικότητα δεν γεννιέται μέσα στις επιτυχίες, αλλά μέσα στις ρωγμές.

Οι άνθρωποι συχνά δυσκολευόμαστε να αποδεχθούμε ότι η πτώση είναι μέρος της διαδρομής. Τείνουμε να μετράμε την αξία μας με το πόσο "κρατήσαμε όρθιο το ποτήρι". Κι όμως, η αξία μας φαίνεται περισσότερο στις φορές που δεν τα καταφέραμε και παρ’ όλα αυτά σηκωθήκαμε. Ξαναγεμίσαμε το ποτήρι. Ίσως με λίγο λιγότερο γάλα, αλλά με πολύ περισσότερη επίγνωση.

Το να αποτύχεις, το να λυγίσεις, το να πεις "κουράστηκα", δεν σε κάνει λιγότερο ικανό ή άξιο. Σε κάνει πιο αληθινό. Γιατί μόνο μέσα από την αλήθεια μπορεί να υπάρξει θεραπεία, προσωπική ανάπτυξη και επανασύνδεση με τον εαυτό.Οπότε, την επόμενη φορά που θα "χύνουμε το γάλα", ας μην κοιτάξουμε μόνο τη ζημιά. Ας κοιτάξουμε το χέρι που το κρατούσε, το χέρι που προσπάθησε. Και ας του πούμε, με καλοσύνη:"Σε βλέπω. Σε καταλαβαίνω. Και σε συγχωρώ."

🎧 Άκουσε το άρθρο: «Οι φορές που δεν τα καταφέρνουμε»
👉 Άνοιξέ το στο Spotify
@anthisouvatzoglou #ανθησουβατζογλου #anthisouvatzoglou #επανεκκινηση #ψυχαναλυση #αποτυχια ♬ sonido original - usercfdgjnsktt

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Αλήθεια για τον «Εραστή» και τον «Ερωμένο» στην Αρχαία Ελλάδα.

Διοτίμα