Φρύνη
Όταν ήρθε στην Αθήνα, η ομορφιά της γρήγορα τράβηξε τα βλέμματα. Τα συμπόσια των πλουσίων λάμπρυναν με την παρουσία της, και η γοητεία της δεν άφηνε κανέναν ασυγκίνητο. Μα η Φρύνη ήξερε καλά την αξία της.Όταν ένας άντρας της ήταν αντιπαθής είτε τον απέρριπτε εντελώς, είτε του ζητούσε υπέρογκα ποσά.Στην αντίθετη περίπτωση , όπως τον Διογένη τον κυνικό, τον φιλόσοφο που λάτρευε την ελευθερία και το μυαλό του, προσέφερε τον εαυτό της δωρεάν.
Κάποτε, με τα πλούτη που είχε συγκεντρώσει, πρότεινε να ξαναχτίσει τα τείχη της Θήβας, που είχε καταστρέψει ο Μέγας Αλέξανδρος. «Καταστράφηκαν από τον Αλέξανδρο, επισκευάστηκαν από τη Φρύνη την εταίρα», ζήτησε να γραφτεί. Μα οι Θηβαίοι φοβήθηκαν μην προσβάλλουν τον Μέγα στρατηλάτη και αρνήθηκαν.
Ένας από τους διασημότερους πελάτες της Φρύνης ήταν ο γλύπτης Πραξιτέλης. Την είδε για πρώτη φορά σε μια γιορτή. Η Φρύνη συνήθιζε να μην αποκαλύπτει ποτέ δημόσια το γυμνό κορμί της, για να διατηρεί την αίγλη της. Εκείνη τη μέρα, όμως, έλυσε τα μαλλιά της, άφησε τον χιτώνα της να πέσει και βούτηξε αμέριμνη στη θάλασσα. Οι παρευρισκόμενοι έμειναν εκστατικοί· πίστεψαν πως μπροστά τους στεκόταν η ίδια η Θεά Αφροδίτη.
Από εκείνη τη στιγμή, ο Πραξιτέλης έγινε ο πιο αφοσιωμένος εραστής της Φρύνης. Λέγεται πως ήταν ο μόνος άνδρας που εκείνη αγάπησε πραγματικά. Έγινε η μούσα του, και με πρότυπο εκείνη φιλοτέχνησε τρία έργα. Το πρώτο αγοράστηκε από τους Κνίδιους και έμεινε ξακουστό ως η περίφημη Αφροδίτη της Κνίδου. Το δεύτερο, φτιαγμένο από πεντελικό μάρμαρο, το δώρισε στη γενέτειρά της, τις Θεσπιές. Το τρίτο ήταν ολόχρυσο και στήθηκε στους Δελφούς, αφιερωμένο στο αιώνιο κάλλος της.
Μα η Φρύνη δεν έχανε ευκαιρία να παίζει με το μυαλό των αντρών. Όταν ο Πραξιτέλης της είπε πως θα της έδινε ό,τι ήθελε, εκείνη ζήτησε το αγαπημένο του άγαλμα. Εκείνος την απέφυγε: "Δεν μπορώ να ξεχωρίσω…", είπε. Η Φρύνη όμως δεν τον πίστεψε. Με πονηριά, έβαλε έναν υπηρέτη να φωνάξει μες στη νύχτα ότι καίγεται το εργαστήρι του. Ο Πραξιτέλης, έντρομος, ζήτησε να βγάλουν έξω το άγαλμα του Έρωτα. Η Φρύνη, ξαπλωμένη δίπλα του, χαμογέλασε πονηρά: «Όλο το σχέδιο ήταν δικό μου», του είπε. «Τον Έρωτα θα μου δώσεις». Και εκείνος δεν μπόρεσε να της αρνηθεί.
Η Φρύνη όμως ,αγαπούσε και τα στοιχήματα. Έβαλε στοίχημα να δει αν θα μπορούσε να "νικήσει" έναν φιλόσοφο: τον Ξενοκράτη, μαθητή του Πλάτωνα. Τον επισκέφθηκε με τη δικαιολογία ότι την κυνηγούσαν ληστές και ζήτησε να διανυκτερεύσει στο σπίτι του. Την νύχτα προσπάθησε να ξαπλώσει δίπλα του, μα ο φιλόσοφος δεν ενέδωσε. Την επόμενη μέρα όταν μαθεύτηκε η αποτυχία της εκείνη σχολίασε πικρά: "Στοιχημάτισα να νικήσω άνθρωπο, όχι άγαλμα".
Η ζωή της Φρύνης,δεν υπήρξε μόνο γιορτή. Κατηγορήθηκε κάποτε πως εισήγαγε ξένη θεότητα στην Αθήνα, και οδηγήθηκε σε δίκη. Όταν όλα έδειχναν πως θα καταδικαστεί, ο ρήτορας Υπερείδης, φίλος και εραστής της, τράβηξε απότομα τα ενδύματά της, αποκαλύπτοντας στους δικαστές το γυμνό της σώμα. Το θέαμα θεωρήθηκε σημάδι εύνοιας των θεών· κι έτσι η Φρύνη αθωώθηκε.
Η εταίρα συνέχισε να γοητεύει σε όλη της τη ζωή. Ο αισθησιασμός και η χάρη της δεν εξασθένησαν ποτέ. Πέθανε γύρω στα 310 π.Χ., αφήνοντας πίσω της τη φήμη μιας «θνητής θεάς» που με ομορφιά, εξυπνάδα και περηφάνια σημάδεψε την εποχή της.
👉 Άνοιξέ το στο Spotify
@anthisouvatzoglou ολόκληρο το άρθρο link in bio 🔗 #ανθησουβατζογλου #anthisouvatzoglou #psychoanalyseto #φρυνη ♬ Roxanne - The Police
