Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα αυτοεκτίμηση

Ποιος καθρεφτίζεται μέσα μου.

Εικόνα
  Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα σας μιλήσω για τη σχέση που έχει το πώς μας βλέπουν εκείνοι που μας γέννησαν και με το  πώς μαθαίνουμε να βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας. Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής μας, πριν ακόμα μπορέσουμε να μιλήσουμε, καθρεφτιζόμαστε στα μάτια της οικογένειάς μας. Στο βλέμμα της μητέρας, του πατέρα, των ανθρώπων που μας φροντίζουν. Από εκεί μαθαίνουμε ποιοι είμαστε. Αν το βλέμμα αυτό είναι ζεστό, αποδοτικό, γεμάτο τρυφερότητα, τότε μεγαλώνουμε με την αίσθηση ότι αξίζουμε, ότι είμαστε άξιοι αγάπης απλώς και μόνο επειδή υπάρχουμε. Αν όμως το βλέμμα αυτό είναι επικριτικό, ψυχρό ή γεμάτο απογοήτευση, τότε μέσα μας χτίζεται σιγά σιγά μια άλλη φωνή – μια φωνή που μας ψιθυρίζει ότι κάτι δεν πάει καλά μ’ εμάς. Αν η οικογένεια μάς βλέπει «παχείς», θα νιώθουμε πάντα παχείς. Αν μας βλέπει «άσχημους», θα κουβαλάμε για χρόνια αυτή την ασχήμια σαν ταυτότητα. Αν μας βλέπει «λίγους», θα δυσκολευτούμε να πιστέψουμε ότι μπορούμε να είμαστε αρκετοί, ακόμη κι ...

Όταν ο έρωτας φοβάται το παρελθόν

Εικόνα
Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα σου μιλήσω για μια ζήλεια λίγο διαφορετική κάνοντας σου ένα νοητικό πείραμα. Φαντάσου , ότι είσαι σε μια όμορφη σχέση. Όλα πάνε καλά… αλλά ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση, το μυαλό σου αρχίζει να ταξιδεύει όχι στο παρόν, όχι στο μέλλον… αλλά στο παρελθόν. Στο παρελθόν του/της συντρόφου σου. Σκέφτεσαι τις/τους πρώην του/της, τις εμπειρίες του/της, τις στιγμές που είχε πριν από εσένα. Και αυτές οι σκέψεις γυρίζουν ξανά και ξανά, σαν χαλασμένος δίσκος. Αυτό ακριβώς είναι η αναδρομική ζήλια. Δεν υπάρχει απειλή τώρα. Δεν υπάρχει κάτι που να σε απειλεί στην πραγματικότητα. Κι όμως, μέσα σου ξεσπάει καταιγίδα. «Μήπως ήταν  καλύτερη/ος από μένα; Γιατί το έκανε αυτό τότε; Μήπως δεν είμαι αρκετή/ός;» Αυτές οι ερωτήσεις δεν έχουν ποτέ σωστή απάντηση  κι όμως, σε κρατάνε αιχμάλωτη/ο. Η ψυχολογία μπορεί να σου δώσει εξηγήσεις. Οι γνωστικοί ψυχολόγοι θα σου πουν ότι είναι απλώς δυσλειτουργικές σκέψεις που σε σπρώχνουν να συγκρίνεσαι. Η βιολογία θα σου δε...

Ο ζηλιάρης άντρας

Εικόνα
  Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα σας μιλήσω για τον άντρα που ζηλεύει.  Η ζήλια στον άντρα, όταν υπερβαίνει τα όρια του αναμενόμενου, αποτελεί ψυχοπαθολογική εκδήλωση με βαθιές ψυχοδυναμικές ρίζες. Δεν πρόκειται απλώς για ένδειξη ανασφάλειας· πρόκειται για έκφραση ενδοψυχικών συγκρούσεων που συχνά ανάγονται σε πρώιμα βιώματα και σχέσεις αντικειμένου. Ο ζηλότυπος άντρας είναι συχνά καθηλωμένος στο οιδιπόδειο σύμπλεγμα. Η φαντασίωση της απώλειας του αγαπημένου προσώπου προς έναν ισχυρότερο «αντίζηλο» ανασύρει αρχαϊκές συγκρούσεις με την πατρική φιγούρα και ενεργοποιεί πρωτογενείς φόβους αντικατάστασης. Η σύντροφός του γίνεται μητρικό υποκατάστατο, και ο «άλλος άντρας» συμβολίζει το αρχέγονο τραύμα του αποκλεισμού. Παράλληλα, η ζήλια συχνά έχει τις ρίζες της σε τραύματα εγκατάλειψης. Ένας άντρας που μεγάλωσε με ασυνεπή ή απούσα μητρική παρουσία αναπτύσσει έντονη ανάγκη ελέγχου του ερωτικού αντικειμένου. Η πιθανότητα εγκατάλειψης βιώνεται όχι απλώς ως συναισθηματική απώλε...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Αλήθεια για τον «Εραστή» και τον «Ερωμένο» στην Αρχαία Ελλάδα.

Διοτίμα