Η βία στα ζευγάρια
Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα σας μιλήσω για κάποιες σχέσεις που ξεκινούν σαν παραμύθια...Με βλέμματα που λάμπουν, σαν να αναγνωρίζουν κάτι παλιό και πολύτιμο μέσα στον άλλον. Με γέλια που ξεπηδούν αυθόρμητα, γεμίζοντας τα δωμάτια με φως. Με σώματα που αγγίζονται σαν να έψαχναν χρόνια αυτό το άγγιγμα. Με ψιθυρισμένες υποσχέσεις, που δεν είναι υποσχέσεις για πάντα – είναι υποσχέσεις για αλήθεια.Και όμως…σε αυτές τις σχέσεις κάποτε, συχνά χωρίς καν να το καταλάβουμε, η αγάπη αρχίζει να πονάει.Όχι απαραίτητα με φωνές ή χτυπήματα. Συχνά, ο πόνος είναι αόρατος. Είναι ο λόγος που δεν ειπώθηκε, το βλέμμα που αποσύρθηκε, η φωνή που ύψωσε τον τόνο της γιατί δεν άντεχε πια να είναι ευάλωτη. Είναι η σιωπή που γίνεται τοίχος. Είναι το «δεν αντέχω άλλο» που δεν ειπώθηκε ποτέ, και απλώς έγινε ψυχρή απόσταση. Και τότε, ο ένας γίνεται ο καθρέφτης των πληγών του άλλου. Γίνεται ο σάκος του μποξ, ο αποδέκτης όλων των παλιών τραυμάτων, των απογοητεύσεων, των ανασφαλειών. Η σχέση αρχίζει να ...
