Ανθή Σουβατζόγλου – Ψυχανάλυση, Ψυχολογία & Αυτογνωσία-psychoanalyseto

  Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω τη σύνδεση που υπάρχει ανάμεσα σε δύο λέξεις που χρησιμοποιούμε πολύ τον τελευταίο καιρό. Η λέξη αυτοπεποίθηση προέρχεται από το «αυτός» και το «πεποίθηση», που σημαίνει πίστη στον εαυτό μου. Η λέξη αυτογνωσία έρχεται από το «αυτός» και το «γνῶσις», δηλαδή γνώση του εαυτού μου. Όπως εξηγεί ο Γ. Μπαμπινιώτης, πρόκειται για δύο βαθιά συνδεδεμένες έννοιες που ξεκινούν από τον ίδιο μας τον εαυτό. Η αυτογνωσία είναι η ρίζα. Είναι το θάρρος να κοιτάξεις μέσα σου και να ρωτήσεις:«Ποια είμαι; Τι νιώθω; Τι φοβάμαι; Τι με κάνει να χαμογελώ;». Όταν γνωρίζεις καλά τον εαυτό σου —τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία σου— τότε πατάς γερά στη γη. Δεν ξεγελιέσαι από ψεύτικες εικόνες ούτε σε μπερδεύουν οι φωνές των άλλων. Η αυτοπεποίθηση είναι ο καρπός αυτής της γνώσης. Είναι η εσωτερική σου φωνή που λέει:«Ξέρω ποια είμαι, γι’ αυτό και μπορώ». Η αυτοπεποίθηση δεν σημαίνει ότι δεν φοβάμαι ποτέ. Σημαίνει ότι ξέρω πως μπορώ να τα καταφέρω ...

  Ο Νίκολα Τέσλα γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου 1856 στο χωριό Σμίλιαν της τότε Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας (σήμερα Κροατία), κατά τη διάρκεια μιας ισχυρής καταιγίδας. Εκείνη τη νύχτα, καθώς οι αστραπές έσχιζαν τον ουρανό, η μαία που βοήθησε στη γέννησή του, είπε:«Αυτό το παιδί γεννιέται μέσα στο σκοτάδι. Θα είναι παιδί του σκότους.»Τότε, η μητέρα του Γκεόργκα Τέσλα,απάντησε:"Όχι. Αυτό το παιδί θα είναι παιδί του φωτός." Η μητέρα του Τέσλα ήταν βαθιά έξυπνη, με ισχυρή μνήμη και μεγάλο ταλέντο στην επινόηση εργαλείων, παρόλο που δεν είχε επίσημη μόρφωση. Από αυτήν κληρονόμησε το δημιουργικό και εφευρετικό πνεύμα του. Ο πατέρας του ήταν ιερέας και συγγραφέας, που αρχικά ήθελε ο Τέσλα να ακολουθήσει τη θεολογία, όμως εκείνος ήταν παθιασμένος με τη μηχανική και τις επιστήμες. Ο Τέσλα σπούδασε σε πολυτεχνικές σχολές στην Ευρώπη, αλλά δεν ολοκλήρωσε ποτέ τον κύκλο σπουδών του. Ήταν, ωστόσο, ένας από τους πιο λαμπρούς και αφοσιωμένους εφευρέτες της εποχής του. Μετανάστευσε στις Ηνωμένε...

 Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα σας μιλήσω για την πίστη , την παρεμβολή του  διαβόλου σε αυτήν και  τελικά την εξαφάνιση της δικής μας ευθύνης στις δικές μας πράξεις. Στη ζωή μας, όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά, λέμε πως είναι δώρο του Θεού. Όταν όμως κάτι κακό μας συμβαίνει, αμέσως ψάχνουμε έναν ένοχο: τον διάβολο, την κακή ενέργεια, το κακό μάτι. Η θεϊκή παρουσία μοιάζει να χωρίζεται στα δύο .Από τη μια ένας καλός Θεός που χαρίζει το φως, και από την άλλη ένας κακός (που μέσα στο μυαλό μας είναι πολλές φορές πιο δυνατός από τον Θεό) ο οποίος σπέρνει το σκοτάδι. Αυτή η αντίληψη δεν είναι απλώς θρησκευτική πεποίθηση· είναι ψυχολογικός μηχανισμός άμυνας. Με το να εξωτερικεύουμε την αιτία των δεινών μας σε κακές δυνάμεις ή πρόσωπα, αποφεύγουμε να κοιτάξουμε μέσα μας, στην αλήθεια των δικών μας επιλογών, των φόβων και των αδυναμιών μας. Η ευθύνη για τις αποτυχίες και τις δυσκολίες μετατοπίζεται σε εξωτερικούς παράγοντες, αφήνοντας τον ψυχισμό μας απαλλαγμένο από ε...