Ο εμμονικός εαυτός
Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και σήμερα θα σας μιλήσω για τον εμμονικό άνθρωπο... Είναι σημαντικό να πούμε πως η εμμονή δεν εμφανίζεται ξαφνικά· χτίζεται σιωπηλά, σαν υγρασία σε κλειστό δωμάτιο. Δεν τη βλέπεις αμέσως, αλλά όταν το καταλάβεις, έχει ποτίσει τα πάντα. Δεν είναι μια ιδιοτροπία — είναι μια ψυχική στρατηγική. Μια απεγνωσμένη προσπάθεια επιβίωσης από την εσωτερική ντροπή. Στην καρδιά της εμμονής βρίσκεται το αίσθημα κατωτερότητας. Η αδυναμία να εμπιστευτείς τον εαυτό σου, να αντέξεις το ενδεχόμενο του λάθους, να αποδεχτείς πως έχεις ατέλειες και αξίζεις παρ’ όλα αυτά. Ο εμμονικός δεν ζητά επιβεβαίωση από ψυχική δύναμη, αλλά από φόβο. Όχι γιατί έχει αυτοπεποίθηση — αλλά γιατί έχει καταπιεί την πεποίθηση ότι, αν δεν ελέγχει, δεν αξίζει τίποτα. Και δεν αγαπά. Όχι επειδή δεν θέλει. Αλλά επειδή δεν μπορεί. Η αγάπη απαιτεί χώρο, αποδοχή, εμπιστοσύνη. Ο εμμονικός δεν έχει τίποτα από αυτά. Ζει υπό όρους, υπό εσωτερικό καταναγκασμό. Η ζωή του περιστρέφεται γύρω από συγκεκριμένα σημε...
