Δύο τύποι ασθενών στην ψυχανάλυση
Είμαι η Ανθή Σουβατζόγλου και στην πορεία μου ως ψυχαναλύτρια, συναντώ δύο κόσμους ανθρώπων που, παρόλο που διαφέρουν, φέρουν μέσα τους το ίδιο, βαθύ αίτημα για κατανόηση και ελευθερία. Υπάρχει η πρώτη κατηγορία — εκείνοι με το αυτί ορθάνοιχτο, έτοιμοι να ακούσουν, με μια καρδιά που αγκαλιάζει τον εαυτό της, ζητώντας μια παρότρυνση, ένα φως. Σαν να κρέμονται από τα χείλη μου, σαν να με βλέπουν ως γκουρού, ως παντογνώστη, ζητώντας τον δρόμο μέσα στο σκοτάδι τους. Αυτοί που επιθυμούν να μάθουν, να ξαναγράψουν την ιστορία τους, με την προσοχή και τη φροντίδα που αξίζει σε κάθε νήμα της ζωής τους. Και υπάρχει η δεύτερη κατηγορία — εκείνοι που έχουν κλειδώσει τα παράθυρα της ψυχής τους, που δεν εμπιστεύονται εύκολα ούτε τον ίδιο τους τον εαυτό, πόσο μάλλον τη θεραπεία. Με τις αμφιβολίες τους σαν ασπίδα, αμφισβητούν τη σημασία του παρελθόντος, τη δύναμη της ανάμνησης. «Τι νόημα έχει να θυμηθώ;» ρωτούν, «Δεν είναι η ψυχανάλυση επιστήμη, το μόνο που χρειάζομαι είναι φίλοι.» Αυτοί που στεν...
